Zondag 13 augustus: ochtend thuis, middag was, uit eten en bioluminescence op eigen strand (2e keer al)

* Ik voel me na paar dagen veel rust en slapen eindelijk beter, nog wat snotterig, maar niet meer zo moe. De jongens snotteren ook nog steeds, maar hebben verder al een tijdje nergens meer last van.

* Henk gaat meteen om half 7 hardlopen, ik ga voor het laatst een wandeling in de buurt maken en vogels zoeken. Het is weer een mooi rondje met oa een vliegende nachtzwaluw die heel mooi in de zon op een tak gaat zitten. En een nieuwe soort die ik vast al eerder heb gehoord en gezien, maar nu geïdentificeerd: de endemische Puerto Rican flycatcher. Lijkt erg op de algemene Gray kingbird, dus ik heb ze vast al wel eens verward.

* Rest van de ochtend achter de computer, telefoons, in bed. Rust.

* In de middag eerst de was doen: "uitje" voor HKB. Weer wat koffie en lekkers bij de bakery en tussendoor ook nog tijd voor een paar boodschappen. Besluiten om vanavond toch maar uit eten te gaan; ik was er wat zat van om steeds uit eten te gaan, maar nu ik me beter voel, heb ik toch wel zin in wat lokale gerechten. Gaan naar Mahi Mahi, het restaurant naast de wasserette waarvan we de wifi nu al 3x hebben gebruikt.

* H en S brengen de twee geleende fietsen terug naar een familielid van John in het dorp. K rijdt erachteraan met de auto. Er barst een flinke bui los, ze zijn net nat, maar het meeste valt gelukkig als we in de auto terugrijden. We hebben een 6-pack Heineken (populair bier hier) achtergelaten als bedankje voor het lenen. We hebben de fietsen niet heel vaak gebruikt omdat er buiten 'ons' dorp niet goed te fietsen was (erg steile hellingen en smalle drukke wegen), maar het was toch fijn om ze even te kunnen gebruiken voor snelle bezoekjes aan de winkel oid.

* De eigenaar van Yukayeke komt even langs om te kijken of het hier goed gaat nu we al een paar dagen de enige bewoners zijn en de beheerder sinds vrijdag niet meer in het land is. Is een tanige atletische man van 83! Hij praat veel. Heeft triathlons gedaan en doet dat misschien nu nog steeds. Is oa (sport)arts, voelt even aan mijn knie en zegt wel wat medicijnen voor te zullen schrijven. Ben benieuwd. In de avond ligt er een recept klaar in de brievenbus bij de P van Yukayeke. Kan er geen touw aan vastknopen, zal het bij de apotheek wel horen. De eigenaar vertelt ook dat de afbeeldingen in en om de huisjes afbeeldingen van een Indianenvolk zijn (dachten we al).

* Helaas in de middag en avond vrijwel geen internet bij het huisje. Het is wel vaker zwak en/of instabiel, maar nu wat langer. Dan merk je goed hoeveel we al gewend zijn aan snel internet. We redden het prima zonder, maar met is fijner.

* Rond 18 naar restaurant Mahi Mahi (is de naam die ze hier gebruiken voor de vissoort dorade). Bastiaan mag van ons 1x kreeft proberen, maar dan wel voor een vaste prijs ($32) en niet een hele kreeft voor een prijs-per-ons. Hij vindt het lekker, maar zal er zelf niet zoveel geld voor over hebben. Mooi. De rest heeft vis. Lekker. Henk komt bij het restaurant een Californische collega tegen die hij kent uit Groningen!

* Thuis gaan KS zwemmen in zee. Het is mooi donker en zowaar, er is veel licht in de zee! De jongens hebben dit vorige week al een keer geconstateerd, maar toen hebben H en K het alleen van een afstand gezien. Zoals de jongens al zeiden, is dit veel spectaculairder dan wat we aan de zuidkust zagen. In de bovenlaag zitten schitterende 'sterretjes', daaronder zie je een lichte wolk rond bewegende armen. Enig nadeel is dat er iets prikt. Simon noemt het 'zeemieren'. Na even googelen denk ik dat het krab-larfjes zijn, minikrabjes van een millimeter die al een miniknijpertje hebben. Is gevoelig, maar je wrijft ze er zo af en er blijft geen bultje of jeuk achter. Na deze mooie ervaring nog even afspoelen in het zwembad en dan lekker slapen. Morgen laatste dag hier!

Maandag 14 augustus: HKB naar binnenland (bos bij Maricao), middag en avond thuis, inpakken

Henks eerste vakantiedag! Vroeg weg, rond 7u al. Willen graag op tijd gaan wandelen om nog geen regen te hebben en (ik) hopelijk iets meer kans op vogels. We gaan met zijn drieën, Simon blijft thuis. Plan is dat H en B mij afzetten bij een goede vogelplek en dat zij doorrijden naar de Charco el Pilón trail voor de waterval waar Simon op 3 augustus is geweest. S en ik hopen dat zij het daar net zo mooi vinden als wij. Onderweg een paar keer gestopt. Eerst naar de pharmacia in de Walgreens drogist om mijn medicijnen te halen, blijkt dicht. Dan naar Burger King in Mayagüez voor ontbijt voor Bastiaan, wordt hij blij van. Vervolgens stoppen we na een lange slingerachtige weg (waar B misselijk van wordt) even in het dorpje Maricao. Bastiaan blijft in de auto liggen, Henk en ik gaan op pad. Daar is een apotheek al wel open en we halen mijn medicijnen. Later meer daarover. Ook is er wel koffie te halen. Lekker.

We besluiten dan dat de mannen niet helemaal doorrijden naar de trail, B heeft daar geen zin meer in. Ze zetten wel mij af bij het vogelrijke bos en gaan nog wel even naar de toren op het hoogste punt (zie foto's en video van 3 augustus) en nog weer terug naar Maricao voor wat lekker eten en drinken. Worden zij blij van. Ik word blij van wandelen en vogels zoeken. Gelukkig vind ik er ook weer wat. Al meteen de eerste endeem waar ik op hoopte: Elfin-woods warbler. Een klein zwart-wit fitis-achtig vogeltje. Komt op slechts enkele kleine plekken voor op het eiland en, zo lees ik in mijn vogelboek, hij is pas in 1971 ontdekt. Ik vind ze vrij makkelijk omdat ik weet waar ik moet zijn (een website met goede vogelplekken) en omdat ik hun geluid kan afspelen. Daar reageren ze sterk op. Ik loop een eind over een hobbelig pad naar beneden. Dat lukt dankzij de goede knieband en de stok die Simon voor me heeft gemaakt. Moet nog geen rare dingen doen met mijn knie, maar zo gaat het gelukkig prima. Onderweg weinig vogels gezien, wel enkele gehoord, maar die kan ik meestal niet thuisbrengen. Uiteindelijk toch nog een tweede nieuwe endeem: Puerto Rican tanager. Is een vogelfamilie die niet in Europa voorkomt. Blij mee!

Na ruim 2 uur ben ik terug op de parkeerplaats, de mannen zijn daar ook al. We rijden niet dezelfde weg terug, maar gaan naar het zuiden naar de PR 2 om zo wat minder lang te slingeren. De afdaling is wel een erg mooie route, blij dat we die nog (weer) hebben gereden.

Tegen 14u thuis. Rust. Beetje telefoon, schrijven, gamen, vast wat opruimen. En gekeken naar de medicijnen die ik heb gekregen. Voor $7 kreeg ik een spierverslapper annex pijnstiller en een ontstekingsremmer. Ik zoek op wat het zijn en dat blijkt best heftig. De eerste is Zanaflex ofwel Tizanide, een spierverslapper die bij ernstige spierkrampen (bijv. bij MS, ALS) word voorgeschreven (zegt apotheek.nl); op een Amerikaanse site wordt er wat breder gebruik aangegeven en ik haal eruit dat het waarschijnlijk is voorgeschreven om te kunnen bewegen zonder pijn. Nog maar even over nadenken of ik dat wil. Pijn in mijn knie heb ik eigenlijk niet zolang ik geen rare beweging maak. Aan de andere kant heb ik nog wel steeds regelmatig pijn in mijn schouder (langdurige slijmbeursonsteking die nog niet is verminderd door behandeling van mijn eigen huisarts). Daarvoor kan de voorgeschreven ontstekingsremmer wellicht ook werken. Dat is prednisolon die ik in een korte kuur van 6 dagen zou moeten nemen met steeds lager wordende dosering. Ook een heftig medicijn, maar gezien de last van mijn schouder wil ik dit wel proberen. Als het mijn knie nog verder herstelt is dat ook mooi meegenomen.

We eten wat restanten: brood en kaas worden tosti's. Lekker met salade die we gister al hadden gehaald. Daarna opruimen en inpakken, nog even in het zwembad en dan de laatste nacht in dit fijne huisje. Morgen naar een nieuwe plek!