Geen verhalen, wel foto's en video's
Hoi allemaal, er is wat gebrek aan verhalen, maar ik heb vandaag wel weer een serie foto's (t/m gister) geplaatst (link naar laatste fotoserie) en hoop vanavond nog weer een serie video's toe te voegen (link naar video's). Zo krijgen jullie hopelijk toch een beetje een beeld van onze reis.
Ik zit nu (6u 's avonds op 27 augustus) in het hotel met de tv aan op het Weather Channel. Er zit een storm aan te komen, Idalia. Die ligt nu nog tussen Mexico en Cuba, maar is zich aan het ontwikkelen tot een hurricane en lijkt woensdag pal over Jacksonville te komen. Omdat hij (zij?) dan al over land is gekomen ('landfall' is aan de westkust van FL, wij zitten aan de oostkust), zal de kracht wat zijn afgenomen, maar er komt woensdag vast wel wat wind en regen over ons heen. Misschien praat ik die dag wel anders, maar nu vind ik het nog wel mooi om eens mee te maken, om zelf te ervaren hoe zo'n storm is. Morgenochtend bij het ontbijt maar eens aan het hotelpersoneel vragen wat wij moeten doen ter voorbereiding. Auto niet in de buurt van bomen zetten bijvoorbeeld? Verder kunnen we waarschijnlijk niet zoveel. We zullen zien.
Zometeen gaan we even uit eten bij een restaurantje hier in het shopping centre waar Henk al een keer met collega's heeft geluncht. Morgen gaan we de hele dag op pad, naar Kennedy Space Centre op Cape Canaveral. Dat is hier redelijk in de buurt, slechts 2,5 uur rijden, haha. In de auto met airco en cruise control zal dat vast prima lukken.
Zondag 13 en maandag 14 augustus: laatste dagen in La Playa Añasco
Zondag 13 augustus: ochtend thuis, middag was, uit eten en bioluminescence op eigen strand (2e keer al)
* Ik voel me na paar dagen veel rust en slapen eindelijk beter, nog wat snotterig, maar niet meer zo moe. De jongens snotteren ook nog steeds, maar hebben verder al een tijdje nergens meer last van.
* Henk gaat meteen om half 7 hardlopen, ik ga voor het laatst een wandeling in de buurt maken en vogels zoeken. Het is weer een mooi rondje met oa een vliegende nachtzwaluw die heel mooi in de zon op een tak gaat zitten. En een nieuwe soort die ik vast al eerder heb gehoord en gezien, maar nu geïdentificeerd: de endemische Puerto Rican flycatcher. Lijkt erg op de algemene Gray kingbird, dus ik heb ze vast al wel eens verward.
* Rest van de ochtend achter de computer, telefoons, in bed. Rust.
* In de middag eerst de was doen: "uitje" voor HKB. Weer wat koffie en lekkers bij de bakery en tussendoor ook nog tijd voor een paar boodschappen. Besluiten om vanavond toch maar uit eten te gaan; ik was er wat zat van om steeds uit eten te gaan, maar nu ik me beter voel, heb ik toch wel zin in wat lokale gerechten. Gaan naar Mahi Mahi, het restaurant naast de wasserette waarvan we de wifi nu al 3x hebben gebruikt.
* H en S brengen de twee geleende fietsen terug naar een familielid van John in het dorp. K rijdt erachteraan met de auto. Er barst een flinke bui los, ze zijn net nat, maar het meeste valt gelukkig als we in de auto terugrijden. We hebben een 6-pack Heineken (populair bier hier) achtergelaten als bedankje voor het lenen. We hebben de fietsen niet heel vaak gebruikt omdat er buiten 'ons' dorp niet goed te fietsen was (erg steile hellingen en smalle drukke wegen), maar het was toch fijn om ze even te kunnen gebruiken voor snelle bezoekjes aan de winkel oid.
* De eigenaar van Yukayeke komt even langs om te kijken of het hier goed gaat nu we al een paar dagen de enige bewoners zijn en de beheerder sinds vrijdag niet meer in het land is. Is een tanige atletische man van 83! Hij praat veel. Heeft triathlons gedaan en doet dat misschien nu nog steeds. Is oa (sport)arts, voelt even aan mijn knie en zegt wel wat medicijnen voor te zullen schrijven. Ben benieuwd. In de avond ligt er een recept klaar in de brievenbus bij de P van Yukayeke. Kan er geen touw aan vastknopen, zal het bij de apotheek wel horen. De eigenaar vertelt ook dat de afbeeldingen in en om de huisjes afbeeldingen van een Indianenvolk zijn (dachten we al).
* Helaas in de middag en avond vrijwel geen internet bij het huisje. Het is wel vaker zwak en/of instabiel, maar nu wat langer. Dan merk je goed hoeveel we al gewend zijn aan snel internet. We redden het prima zonder, maar met is fijner.
* Rond 18 naar restaurant Mahi Mahi (is de naam die ze hier gebruiken voor de vissoort dorade). Bastiaan mag van ons 1x kreeft proberen, maar dan wel voor een vaste prijs ($32) en niet een hele kreeft voor een prijs-per-ons. Hij vindt het lekker, maar zal er zelf niet zoveel geld voor over hebben. Mooi. De rest heeft vis. Lekker. Henk komt bij het restaurant een Californische collega tegen die hij kent uit Groningen!
* Thuis gaan KS zwemmen in zee. Het is mooi donker en zowaar, er is veel licht in de zee! De jongens hebben dit vorige week al een keer geconstateerd, maar toen hebben H en K het alleen van een afstand gezien. Zoals de jongens al zeiden, is dit veel spectaculairder dan wat we aan de zuidkust zagen. In de bovenlaag zitten schitterende 'sterretjes', daaronder zie je een lichte wolk rond bewegende armen. Enig nadeel is dat er iets prikt. Simon noemt het 'zeemieren'. Na even googelen denk ik dat het krab-larfjes zijn, minikrabjes van een millimeter die al een miniknijpertje hebben. Is gevoelig, maar je wrijft ze er zo af en er blijft geen bultje of jeuk achter. Na deze mooie ervaring nog even afspoelen in het zwembad en dan lekker slapen. Morgen laatste dag hier!
Maandag 14 augustus: HKB naar binnenland (bos bij Maricao), middag en avond thuis, inpakken
Henks eerste vakantiedag! Vroeg weg, rond 7u al. Willen graag op tijd gaan wandelen om nog geen regen te hebben en (ik) hopelijk iets meer kans op vogels. We gaan met zijn drieën, Simon blijft thuis. Plan is dat H en B mij afzetten bij een goede vogelplek en dat zij doorrijden naar de Charco el Pilón trail voor de waterval waar Simon op 3 augustus is geweest. S en ik hopen dat zij het daar net zo mooi vinden als wij. Onderweg een paar keer gestopt. Eerst naar de pharmacia in de Walgreens drogist om mijn medicijnen te halen, blijkt dicht. Dan naar Burger King in Mayagüez voor ontbijt voor Bastiaan, wordt hij blij van. Vervolgens stoppen we na een lange slingerachtige weg (waar B misselijk van wordt) even in het dorpje Maricao. Bastiaan blijft in de auto liggen, Henk en ik gaan op pad. Daar is een apotheek al wel open en we halen mijn medicijnen. Later meer daarover. Ook is er wel koffie te halen. Lekker.
We besluiten dan dat de mannen niet helemaal doorrijden naar de trail, B heeft daar geen zin meer in. Ze zetten wel mij af bij het vogelrijke bos en gaan nog wel even naar de toren op het hoogste punt (zie foto's en video van 3 augustus) en nog weer terug naar Maricao voor wat lekker eten en drinken. Worden zij blij van. Ik word blij van wandelen en vogels zoeken. Gelukkig vind ik er ook weer wat. Al meteen de eerste endeem waar ik op hoopte: Elfin-woods warbler. Een klein zwart-wit fitis-achtig vogeltje. Komt op slechts enkele kleine plekken voor op het eiland en, zo lees ik in mijn vogelboek, hij is pas in 1971 ontdekt. Ik vind ze vrij makkelijk omdat ik weet waar ik moet zijn (een website met goede vogelplekken) en omdat ik hun geluid kan afspelen. Daar reageren ze sterk op. Ik loop een eind over een hobbelig pad naar beneden. Dat lukt dankzij de goede knieband en de stok die Simon voor me heeft gemaakt. Moet nog geen rare dingen doen met mijn knie, maar zo gaat het gelukkig prima. Onderweg weinig vogels gezien, wel enkele gehoord, maar die kan ik meestal niet thuisbrengen. Uiteindelijk toch nog een tweede nieuwe endeem: Puerto Rican tanager. Is een vogelfamilie die niet in Europa voorkomt. Blij mee!
Na ruim 2 uur ben ik terug op de parkeerplaats, de mannen zijn daar ook al. We rijden niet dezelfde weg terug, maar gaan naar het zuiden naar de PR 2 om zo wat minder lang te slingeren. De afdaling is wel een erg mooie route, blij dat we die nog (weer) hebben gereden.
Tegen 14u thuis. Rust. Beetje telefoon, schrijven, gamen, vast wat opruimen. En gekeken naar de medicijnen die ik heb gekregen. Voor $7 kreeg ik een spierverslapper annex pijnstiller en een ontstekingsremmer. Ik zoek op wat het zijn en dat blijkt best heftig. De eerste is Zanaflex ofwel Tizanide, een spierverslapper die bij ernstige spierkrampen (bijv. bij MS, ALS) word voorgeschreven (zegt apotheek.nl); op een Amerikaanse site wordt er wat breder gebruik aangegeven en ik haal eruit dat het waarschijnlijk is voorgeschreven om te kunnen bewegen zonder pijn. Nog maar even over nadenken of ik dat wil. Pijn in mijn knie heb ik eigenlijk niet zolang ik geen rare beweging maak. Aan de andere kant heb ik nog wel steeds regelmatig pijn in mijn schouder (langdurige slijmbeursonsteking die nog niet is verminderd door behandeling van mijn eigen huisarts). Daarvoor kan de voorgeschreven ontstekingsremmer wellicht ook werken. Dat is prednisolon die ik in een korte kuur van 6 dagen zou moeten nemen met steeds lager wordende dosering. Ook een heftig medicijn, maar gezien de last van mijn schouder wil ik dit wel proberen. Als het mijn knie nog verder herstelt is dat ook mooi meegenomen.
We eten wat restanten: brood en kaas worden tosti's. Lekker met salade die we gister al hadden gehaald. Daarna opruimen en inpakken, nog even in het zwembad en dan de laatste nacht in dit fijne huisje. Morgen naar een nieuwe plek!
Zondag 6 en maandag 7 augustus: wassen, krab eten, Don Frappé, waterval-poging, veel regen
Zondag 6 augustus: Zondag wasdag, krab eten, Don Frappé, visje eten
Iets later op, half 7 ;-). Henk gaat hardlopen, benieuwd wanneer dat er weer in zit voor mij. Ik loop een rondje vanaf het huisje, eerst over de weg en over het strand weer terug. Twee nog niet eerder geziene vogelsoorten, waarvan één helemaal nieuw (Mangrove koekoek). Het lopen gaat langzaam, maar ik kom vooruit. Henk is al gedoucht als ik thuis kom en we gaan vrij snel op pad, Simon gaat mee. Eerst naar de Walgreens drogist voor een nieuwe knieband (met harde staven met scharnier aan de beide zijkanten) die hopelijk wat meer steun zal geven en zwikken echt gaat voorkomen. Daarna naar de wasserette (is bij de locatie die ik voor dit verhaal heb aangegeven op de kaart). De kleinere wasmachines zijn deels stuk, we moeten ons kleine beetje in een grote stoppen voor een paar dollar extra. Is niet anders. Hebben 20 minuten de tijd, net genoeg voor een kopje koffie en stukje cheesecake bij de bakery verderop. Dan de boel in de droger, even gebruik maken van de wifi van het nabijgelegen restaurant en na 20 minuten weer naar huis.
Thuis nog een koffie en even achter de computer. Simon speelt in het zwembad een tijdje met wat van de kinderen die er dit weekend zijn. Om half 1 naar het krab-restaurantje waar we vorige week te laat waren. Nu zijn we op tijd en is het ook veel rustiger. Twee Arroz con Cangrejo en 2 Empadillas con Cangrejo. Best lekker, maar we zouden er niet een heel eind voor omrijden zoals men hier blijkbaar wel doet. Er was een vrouw uit Rincón gekomen voor een take-away. Terwijl we zitten te eten, valt er een zeer forse regenbui. Gelukkig zitten we onder een dak. Alle stoelen staan een tijdje later wel in het water, maar zodra de regen stopt, is het water weer snel weg.
Thuis weer rust, gamen (S), verhalen en foto's regelen (K) en even slapen (H). Bastiaan fietst even in zijn eentje naar het winkeltje in het dorp voor sinaasappelsap. Hij voelt zich gelukkig weer een stuk beter dan de afgelopen dagen. Later in de middag gaan we met zijn drieën (HKB) naar Don Frappé waar Henk en Simon gister al waren geweest. Even rondgelopen en een lekkere frappé met fruit gehad; dan is het gewoon een smoothy. Ik had één met een spannend klinkende vrucht, guineo. Is gewoon banaan, haha. Je kunt hier ook frappé krijgen met een candybar naar keuze. Dan wordt het een soort milkshake maar wat wateriger doordat het waterijs wordt gebruikt ipv roomijs/melk.
Eind vd middag weer thuis, even rust en daarna wandelen de mannen naar de boothelling een eindje verderop (ik niet, kan/wil nog niet zover lopen en heb nog genoeg aan de halve pizza van gister ;-). Daar is een visrestaurantje waar je zelf je vis uit kunt kiezen die ze dan klaarmaken. Was lekker en leuk.
Maandag 7 augustus: Henk 1-na-laatste training, poging 2 waterval, veel regen
Vanochtend Henk al voor half 8 afgeleverd op het werk voor zijn één-na-laatste dag trainingen (morgen heeft hij de laatste trainingen en gaat dan nog 2,5 dag 'gewoon' werken). Daarna naar de supermarkt voor wat proviand. Oa wat zakken limonade-poeder ingeslagen, we hebben al een tijdje een blik met citroensmaak die goed bevalt. Ik wil nu de guanabana (soursop) wel eens proberen, dat vind ik een lekkere vrucht. Het 'sap' blijkt ook lekker (ookal zit er geen spoortje echt fruit in).
Er was vanochtend nog geen wifi en ik wilde bij de wasserette even gebruik maken van de wifi van het naburige restaurant, maar die hebben er sinds vandaag een wachtwoord op zitten. Hebben er gister misschien last van gehad dat een stel onverlaten gratis wifi heeft zitten gebruiken ;-). Thuis is er helaas ook nog steeds geen internet. Dan maar een sms sturen naar een collega dat ik ws niet bij het geplande overleg zal zijn. De beheerder meldt dat het internet waarschijnlijk door de grote bui van gister weg is. Uiteindelijk hebben we om 10u weer verbinding en ik kan nog aanhaken bij het overleg. Vanaf de rand van het zwembad ;-) Daarna werk ik nog wat, zit Bastiaan achter de computer en Simon op zijn telefoon. De schoonmakers zijn er ook weer, fijn.
Tegen 13u vertrekken de jongens en ik naar de rivier waar Simon en ik eerder hebben gezocht naar een waterval die er moet zijn. Helaas begint het te regenen en houdt dat lange tijd niet op. We wachten een uurtje in de auto en zien dan in een droge bui dat het pad van vorige keer is afgesloten met een hek en dat er geen weg omheen is. We proberen het nog bij een brug stroomopwaarts van de betreffende rivier, daar gaan de jongens in zwembroek (en duikbril!) in de stromende regen een pad af. Helaas brengt dat hen ook niet ver. Normaliter zouden ze het DOOR de rivier gaan proberen, maar daar stroomt nu wat teveel water doorheen na de vele regen. Er valt vandaag veel meer dan we tot nu toe hebben meegemaakt. Dan maar terug, via een steile smalle weg klimmen we omhoog naar een punt met mooi uitzicht op Añasco en de vlakte. Daarna stevig dalen, voor het eerst standje L van de automatische versnelling gebruikt. Ging zonder problemen.
Henk om 16u via sms laten weten dat we dicht in de buurt zijn en hem zouden kunnen halen. Hij is gelukkig al klaar. Thuis nog wat computer, zwemmen en koken. Eten voor het eerst gezouten vis, bacalao. Dat ligt al de hele dag te weken om het zout eruit te spoelen. Best lekker met een prutje van groene puntpaprika's (die zijn hier denk ik lokaal geoogst en veel goedkoper dan de rode/gele 'bellpeppers'), tomaten, ui en knoflook.
Maandag 31 juli en dinsdag 1 augustus: een werkdag en uitstap naar de noordkust (en koffer en knie)
Maandag 31 juli - werken
Yeah, de koffer is er! Hij staat voor de deur. Ik zie aan whatsapp berichtjes dat hij gisteravond om half 12 is bezorgd. Fijn dat de chauffeur het zo heeft opgelost en ons niet wakker heeft gemaakt. Meteen even wat spullen uitgepakt, oa het vogelboek. Toch wel fijn om alles op papier te zien ipv alleen op een schermpje. Al ben ik blij hoe goed de Merlin app werkt om soorten op te zoeken.
Henk naar Añasco gebracht en daarna boodschappen bij de grote supermarkt daar. Voor 3 dagen eten gekocht. Net op tijd terug voor bijkletsen met wat collega's. Koffie, lekkers. Jongens slapen uit. We doen de hele dag weinig meer dan achter computer zitten en op telefoons kijken. Simon is nog even naar het zwembad gegaan, wachtte daar op de stortbui die eraan leek te komen, maar die niet kwam. Wel veel gerommel, maar geen regen.
Samen met Bastiaan Henk opgehaald. Daarna koken, grotendeels door Simon (rijst met kip, groene puntpaprika's en 'orange sauce'), eten en nog wat foto's uitzoeken.
Dinsdag 1 aug - Naar het noorden (rotstekeningen, snorkelen, vogelen) - Karens knie stuk
Allemaal vroeg op. Henk belt even met Nunspeet, ik zet wat foto's online. Zetten Henk af en rijden dan ruim 1,5 uur naar de noordkant van het eiland, voorbij Arecibo. Doel is een rotspunt die Bastiaan heeft gevonden waar je in zee kunt springen en waar oude rotstekeningen zijn. Is inderdaad erg mooi, je loopt over oud koraal naar boven. Er zijn veel sternen (brown noddy en bridled tern) en soort rotszwaluwen. In een gat in de rotsen/koraal kun je naar beneden en dan door een gat een grottenstelsel in. Er zijn andere mensen voor ons die dat doen. Simon en Bastiaan ook. Ik vind het lastig om het gat in te komen en als ik terug spring naar de grond, gaat er iets stuk in mijn linker knie. Doet even heel erg pijn, maar zakt wel weer af. Ik kan er daarna wel op staan, maar de knie zwikt. Ik vermoed dat de kruisband kapot is.... De jongens vragen of ze terug moeten komen, maar dat hoeft niet. Ik zie ze later wat verder beneden lopen en zie zelf ook nog wat rotstekeningen. Ze zijn gegraveerd. Een gids van een groepje vertelt dat ze 600-1000 jaar oud zijn.
Met wat hulp van de jongens kom ik weer beneden. Rechtuit lopen gaat wel, moet geen draaien maken en niet teveel gewicht erop zetten. We komen nu uit op de parkeerplaats waar we eerder voorbij gereden waren vanwege de kosten. Betalen voor de vorm nog entreegeld ($10 pp, we betalen voor 2), ookal zijn we vanaf een andere kant binnen gekomen. Blijkbaar gaat het erom dat we particulier terrein betreden. Vragen de weg naar het strand; mogen (ws ivm mijn gestrompel) wel een korte route nemen, door een hek. Ik parkeer mezelf op een mooie ronde rots op het strand (oud hersenkoraal), de jongens gaan zwemmen en snorkelen. Ik zie ze een eind verderop één voor één uit het water klimmen terwijl de ander in het water blijft: ze gaan van een hoge rots springen. Bastiaan eerst, daarna Simon. Blijkbaar leuk! Daarna gaan ze ook nog naar een eilandje waar Bastiaan vanaf springt. Vind ik een minder goed idee, het eiland zit vol met sternen (noddies en bridled); ik denk niet dat ze nog broeden, maar ze worden wel verstoord. Later maar even zeggen dat hij zoiets niet weer moet doen.
Na zo'n 2 uur zijn ze terug, helaas ondanks het insmeren en het dragen van een uv-t-shirt toch verbrand op de plekken die tijdens snorkelen boven water zijn: dijen en kuiten. Goede les. Met hun hulp strompel ik weer van het strand af en we lopen via de weg terug naar de auto. Rechtuit lopen gaat gelukkig redelijk. Ik durf het dan ook wel aan om de tweede bestemming van vandaag te bezoeken: het Cambalache state forest. Dit wordt genoemd als vogel hotspot, maar de timing is blijkbaar slecht: er is tijdens de korte wandeling (Simon en ik) vrijwel geen vogel te horen of zien. Ik had gehoopt op nog enkele nieuwe endemen, maar het blijft bij twee soorten duiven. Ook leuk, maar die kende ik al. Eén ervan is trouwens wel het vermelden waard, de NLse naam is 'musduif'. heel toepasselijk, hij is echt niet groter dan een mus!
Dan maar weer op de terugweg. Eerst naar de Walmart waar we op de heenreis ook zijn geweest. De jongens halen de benodigde boodschappen en staan lang in de rij bij de kassa. Omdat we nauwelijks lunch hebben gehad (er waren geen etensstalletjes in de buurt van onze bestemmingen), halen we hier ook nog een pizza. Er is wifi, ik app met Henk dat we rechtstreeks naar zijn werk rijden om hem te halen. Door druk verkeer zijn we daar pas tegen 18u, in de regen.
Thuis gaat Bastiaan met Henk koken (kipburgers en coleslaw). Na het eten gaan de mannen nog even naar het zwembad. Ik ga douchen en naar bed. Ben moe.
Zondag 30 juli: Duiken
Ik stop met het plaatsen van de verhalen in chronologische volgorde; ik plaats een verhaal gewoon meteen als het af is ;-)
Vertrek om 8u, gaan naar de zuidkant van Rincón naar een plek waar Great Escape PR de "Experience Scuba Diving" doet. We kunnen voor in totaal ruim $500 een paar uur onder water zijn (incl instructie). Zijn ruim op tijd, eten nog wat gevallen mango's en ik scoor een nieuwe vogelsoort. De fregatvogels die hier vliegen blijken een andere soort dan ik ooit op de Seychellen heb gezien. Gave beesten.
Om 9u arriveert de duik instructeur. We zijn de enigen die vanochtend duiken. Krijgen onder een afdakje uitleg van de apparatuur en instructie voor enkele veiligheidsoefeningen die we straks in het water moeten doen: duikbril leegmaken (als er wat water in is gekomen) en mondstuk terugvinden als je het per ongeluk kwijt bent. Voor Henk en mij zou dit gesneden koek moeten zijn, wij hebben beide ooit een PADI duikbrevet gehaald. Maar dat is wel heel lang geleden... (voor mij in Melbourne in 1998 oid). Blij dat we het allemaal weer even kunnen oefenen. Nieuw ten opzichte van toen is dat het lood nu in het duikvest zit een niet meer als losse gordel om je middel. Was ook vergeten hoe zwaar alles is. Moeten een kleine helling af naar het strand, dat blijkt de grootste uitdaging van vandaag ;-)
In het water wordt alles makkelijker, een duikvest vol lucht houdt ons boven. We zaken eerst een klein stukje op een plek waar de bodem zand is. Doen daar de oefeningen allemaal meteen goed en zwemmen dan een stukje aan de oppervlakte (om lucht te sparen) naar het koraalrif. Daar weer naar beneden, ongeveer 10 meter diep. Heerlijk om onder water te kunnen ademen, blijft bijzonder! Qua vissen en koraal is het eigenlijk wat minder gevarieerd dan gisteren tijdens het snorkelen, maar het is mooi dat je makkelijk dichtbij kunt komen. Hebben wel een schorpioenvis gezien en een grote kreeft.
Tegen 12u zijn we weer terug op het strand, tevreden! Maar vaker dan 1x hoeft niet, het snorkelen gister was eigenlijk net zo leuk. De instructeur heeft nog een andere goede plek aangeraden die we komende week zullen uitproberen.
We gaan nog even naar de bakker bij Rincón waar Henk vorig jaar enthousiast over was. Inderdaad prima, zowel zoet als hartig en lekkere koffie. Dan terug naar huis waar collega John bij het restaurantje tegenover het hotel is. La cueva del Cangrejo (de grot van de krab). Hier kun je blijkbaar erg goede krab eten. Helaas is het al uitverkocht als wij komen! Volgend weekend weer een kans. John heeft ons wel een kooi met krabben laten zien aan de achterkant van het gebouw. Ze mogen in dit seizoen niet gevangen worden omdat het voortplantingstijd is. Op het hebben van een krab staat $500 boete. Blijkbaar gaat men hier creatief mee om.
De rest van de middag hangen we rond het huisje. Henk en Bastiaan haken 2 fietsen die we kunnen lenen van John. Even videogebeld met Heerenveen. Henk en ik gaan op de fiets naar het festival om wat eten te halen. Helaas zijn de viskoekjes al uitverkocht. Wel lekkere kipspiezen. En we kopen en souvenir voor Lena.
Na het eten nog even in het zwembad met Simon. Balletje overgooien en later kletsen met 2 andere gasten, Puerto Ricanen uit Cidra. Zijn waren hier een weekend, hij spreekt vrij goed Engels. Simon speelt nog even met hun zoon.
Rustige avond.
Donderdag 27 juli: Naar de zuidwestpunt
6u op, ik loop een stukje op de weg op en neer, nog lekker rustig. Zie weer wat ani's en enkele soorten die ik al eerder heb gezien, maar nu beter kan bekijken.
7u terug, jongens zijn er ook uit, we gaan allemaal om half 8 weg. Zetten Henk af bij zijn werk en rijden met zijn 3en door naar de zuidwestpunt van het eiland. Bastiaan heeft op TripAdvisor gevonden dat hier mooie rotsen en stranden zijn. Auto geparkeerd aan het begin van de isthmus, lopen naar de punt. Er is een waddengebied in een baai aan de oostkant en mangroves en rotskust aan de westkant. In totaal 5km gelopen, naar de vervallen vuurtoren en langs hoge kliffen. Trekpleister is een natuurlijke rotsbrug. Mooi gebied! Op de terugweg een smal paadje door struiken, eindigt bij een baai aan de westkust waar geen golfslag is en eindelijk blauw water (wilde Bastiaan graag zien). Jongens hebben even gezwommen. Ik heb leuke vogels gezien, oa de tweede endeem, de Puerto Rican Tody, een klein groen-rood-wit vogeltje. Gaaf!
Op terugweg bij een klein winkeltje wat drinken en eten gehaald en later bij een grote Walmart eten voor vanavond. En een telefoonhouder voor in de auto om te navigeren.
Thuis meteen zwemmen, lekker. Daarna rust. Om 5u Henk weer halen. Avond niks bijzonders. Weer op tijd naar bed, we proberen er voor 22u in te liggen en dat lukt meestal wel.
Dinsdag 25 en woensdag 26 juli: de eerste dagen op Puerto Rico
Dinsdag 25 juli: 1e dag Puerto Rico, buurt verkennen, Survival Beach
We verkennen vandaag de buurt en verder omgeving. Om 6 uur op (Henk en Karen, de jongens blijven liggen), ontbijt met gister gekocht fruit en yoghurt. Eerst maar eens de tuin rond Yukayeke bekijken en naar het strand. Ziet er allemaal niet verkeerd uit, groot zwembad, groene tuin en het strand is vlakbij. We lopen over het strand naar het zuiden tot de plek waar een rivier in zee uitkomt. We praten nog even met een vrouw die iets aan het checken is aan de rand van het strand in de struiken. Ze controleert of de eieren van zeeschildpadden (Leatherbacks) al zijn uitgekomen. We zagen al veel plekken die zijn afgezet met stokken en lint. Blijkbaar is dit een belangrijk strand voor deze soort. Helaas staat er nu niks op uitkomen. Ik ben blij met een aantal vogelsoorten die ik gelukkig kan opzoeken in de Merlin app. Het vogelboek van Puerto Rico zit in de koffer die nog onderweg is...
Ik ga in mijn eentje op pad voor boodschappen bij de supermarkt in het winkelcentrumpje bij de grote weg (de PR 2, die gaat langs de hele kust aan de westkant van het eiland); daar zitten naast de super ook een McDonalds, een grote drogisterij annex apotheek, een soort Action/Blokker en nog wat kleinere zaakjes. De supermarkt is voor mij onlogisch ingedeeld, het kost veel tijd om alles te vinden wat ik zoek. De pasta en rijst staan aan verschillende uiteinden van de winkel, de koffie blijkt achter de kassa's te staan en thee hebben ze vrijwel niet. Dan kun je lang zoeken, haha.
Terwijl ik weg ben, krijgt Henk wat informatie van de man van het hotel: wifiwachtwoord, het water uit de kraan is drinkbaar, er is geen waterkoker of theepot (wel een pannetje en aan elektrisch fornuis) en we mogen wel wat strandhanddoeken omdat we langer dan een week blijven.
In de middag rijden we een klein uur over de 2 naar het noorden, naar een strand ten N van Aguadilla, Survival Beach. Je komt daar via een rotsig pad vanaf Surfers Beach. Bastiaan had dit gevonden op Tripadvisor en op zijn lijstje gezet van dingen om te doen. We hadden er niet helemaal de juiste schoenen voor aan, maar op sandalen lukt het net. We zijn ook niet de enigen, moeten vaak een 'passing place' zoeken om tegenliggers langs te laten. Het pad loopt deels door/over de rotsen en deels over het strand. Mooie kust, mooi pad. Onderweg de eerste heremietkreeftjes. Geen vogels. Hebben het beoogde doel niet bereikt, maar de weg ernaartoe was genoeg de moeite waard. Goede eerste indruk van de Puerto Ricaanse kust.
Thuis gaan de mannen zwemmen in het zwembad, ik ga nog even wat bijslapen. Henk zorgt voor het eerste zelfgemaakte avondeten in ons huisje: salade, gekookte aardappeltjes en worstjes. Lekker. Op tijd naar bed, het scheelt dat er geen tv is in het huisje, dat maakt het een stuk makkelijker :-)
Woensdag 26 juli: Henks eerste werkdag, zwemmen en rondkijken in de buurt
Vandaag moet Henk voor het eerst naar zijn werk. We staan weer om 6u op, dat bevalt wel goed. De zon is dan net op en het is nog niet zo warm. Henk bereidt zijn werkspullen voor en ik ga hardlopen. Doe rustig aan, ongeveer 4 km over de weg en weer terug. Ging lang niet slecht in de warmte. Dan snel douchen en om half 8 vertrekken, Henk wil om 8u op de site van J&J zijn. Hij rijdt het laatste stuk op zijn geheugen van een jaar geleden. Toen zat hij in een hotel aan het strand in Rincón, iets noordwestelijk ten opzichte van onze huidige plek. Zijn mooi op tijd. Ik rijd daarna terug naar het huisje waar de jongens inmiddels wakker zijn. Zij vertrekken naar het strand om te zwemmen. Ik doe mijn laptop maar eens aan voor werkoverleg met de collega's in Nederland. De wifi is goed genoeg voor een teams-overleg, prettig. Als ik klaar ben, zijn de jongens nog niet terug dus ik ga even kijken op het strand. Ze komen er net aan, zijn helemaal naar een pier gegaan (zwemmend en lopend) in de bocht van de baai. Bleek van de politie, ze zijn er weggestuurd, maar verder geen probleem.
Ondertussen heeft Henk geappt dat hij wat spullen is vergeten, die kan ik nog wel even brengen. Op de terugweg ga ik door het centrum(pje) van Añasco (pleintje, kerk) en dan naar een weg die van de 2 naar de kust loopt door agrarisch gebied. Lijkt me interessant. Het blijkt een dirt-road met veel kuilen, maar dat is geen probleem voor de auto. Ik zie hier wat leuke vogelsoorten; vooral de smooth-billed ani zijn leuk, zwarte vogels met een lange staart en een belachelijk dikke snavel (zie foto en video) die in groepen leven. Er zijn ook wat grote leguanen oid die op de weg of in bomen zitten en wat kleinere knalgroene.
In de middag nog wat achter de computer/telefoons gezeten en gezwommen. Om 17u weer naar Añasco om Henk te halen. Avondeten zelf gekookt, macaroni met prut. Gelukt om iets met veel groente en zonder vlees te maken, beide is hier best een uitdaging, er zijn in de winkel niet veel mogelijkheden. Weer niet te laat naar bed.
Maandag 24 juli: 2e dag vliegen - Jacksonville --> San Juan (Puerto Rico)
Vanochtend is het een voordeel dat we nog in NLse tijd leven, het is geen probleem om half 5 op te staan. Lekker geslapen. Bij deze overnachting is geen ontbijt inbegrepen, dat halen we wel op het vliegveld. Onderweg scoor ik de eerste nieuwe vogelsoort van deze reis: in een palmboom zit, in het donker, een Carolina wren te zingen (soort winterkoning, maar dan wat groter). Ik herken hem niet zelf en heb hem ook niet gezien, maar de app Merlin is zeker van zijn zaak en bij naluisteren van zang van de soort, durf ik wel zeker te zijn dat het deze soort is. Hoop hem later ook nog te zien wanneer we terug zijn in Florida.
De jongens en ik hebben onze schoenen verruild voor sandalen; voor de warmte, maar ook voor de beveiligingscheck: het scheelt een hoop gedoe als je geen schoenen uit en aan moet doen. In de terminal halen we een burger (en ik een 'eiburger') en later koffie en wat zoets als ontbijt. De vlucht vertrekt, anders dan alle vorige vluchten, precies op tijd. Om 7u zitten we al in de lucht! Ik mag deze vlucht alleen zitten, op de plek die eigenlijk voor Henk is. Bij een raampje, leuk! We vliegen helemaal langs de kust, ik zie oa uitgestrekte moeras/bos gebieden en New Orleans. Na ruim 2 uur landen we in Houston, iets eerder dan gepland. De anderhalf uur overstaptijd blijkt hier ruim genoeg, er is mooi tijd om de telefoons wat op te laden bij een stopcontact bij de gate en om broodjes te halen bij een Subway voor de lunch. Beide vluchten vandaag zijn zonder maaltijd. De tweede vlucht is ruim 4 uur, hier is wel een beeldscherm met entertainment. Ik kijk een film (Banshees of Inisherin; boeiende film die vraagt om nog eens beter te zien, het is minder geschikt voor 'makkelijk vermaak') en een documentaire.
Rond half 4 zijn we in San Juan op Puerto Rico, klaar met vliegen! Buiten wacht weer een 'muur van warmte', het is hier ruim 30 graden. Fijn om vrij snel de huurauto te kunnen halen waar een airco aan kan. We gaan vast wel wennen.
Het is zo'n 160 km rijden naar de westkant van het eiland, naar "Yukayeke Play Resort" vlakbij Añasco. Henk heeft deze plek gekozen omdat het vrij dicht bij zijn werk is. De route gaat eerst over een snelweg, later over een ruime autoweg. De kwaliteit van het wegdek laat hier en daar wat te wensen over, zeker op de kleinere wegen is het oppassen dat je niet in een kuil rijdt. Langs de weg is het vooral een aaneenschakeling van huizen in dorpjes en grotere plaatsen. De strook langs de kust is erg bebouwd. Wel regelmatig bloeiende bomen en soms een blik op de zee. Het doet me erg denken aan de Seychellen en ook Zuid-Amerika, veel elektriciteitsdraden in de lucht, huizen met 1 woonlaag en soms een 2e verdieping, veranda's, kleine tuinen, rommelig.
We stoppen onderweg even bij een Walmart voor wat eerste proviand. Brood, ontbijtspul, snoep, snacks, etc. We laten de enorme non-food afdeling maar even voor wat het is. Om 19u gaat de zon onder, het laatste stukje rijden we in het donker. Buiten horen we al coqui roepen, de kleine kikkertjes die alleen op Puerto Rico voorkomen en een continu COQUI COQUI COQUI laten horen (zoek maar op YouTube). Blijkbaar is dit hét geluid van PR. Mooi.
Ons appartement zit aan een doodlopende weg, net voorbij twee kleine concentraties van huizen, Añasco La Playa en La Puente. Achter een hek is een kleine parkeerplaats met enkele auto's. Daarachter is, naast een tuin, een vrij klein gebouw met twee verdiepingen, de onderste met 4 of 5 appartementen met overdekte veranda, de bovenste met nog wat appartementen. Wij zitten beneden, in app. 3. Als je het paadje verder doorloopt, kom je bij een behoorlijk groot en mooi zwembad. Daarachter een grasveld met palmen en dan de zee!
We worden begroet door nog meer coqui en een paar katten. Ze zien er goed uit, maar zijn zo dun dat ze drie keer in Lilo zouden passen ;-). Het appartement bestaat uit: (1) een overdekte veranda met tafel en 4 stoelen, (2) een woonkamer/keuken met simpele bank en twee lage stoelen, een tafel met 4 stoelen, een electrisch fornuis, klein keukenblokje en grote koelkast+vriezer, (3) een slaapkamer met 2-persoons-bed en een stapelbed en (4) een badkamer met wc, wastafel en douche. Behoorlijk ruim allemaal, wel wat achterstallig onderhoud, maar niks wat ons in de weg zit. In de slaapkamer is een airco en in de woonkamer een grote plafond-ventilator. Die helpt meteen al om het wat af te koelen.
Henk en Bastiaan gaan vrij snel weer weg om wat avondeten te halen. Ze komen uiteindelijk terug met eten van McDonalds, die zit langs de grote weg en ze hadden zo snel in het donker niets anders kunnen vinden. Simon eet niet meer mee, die voelde zich tijdens de autorit niet helemaal lekker en is vast in bed gaan liggen. De rest gaat na het eten ook naar bed, moeten nodig bijslapen na twee dagen reizen!
